Το εργαστήριο είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κτίριο γεμάτο με επιστημονικά όργανα. Είναι ένας χώρος όπου οι πνευματικές ικανότητες συναντώνται για να καινοτομήσουν, να ανακαλύψουν και να βρουν λύσεις σε πιεστικά ζητήματα, όπως αποδείχθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Έτσι, ο σχεδιασμός ενός εργαστηρίου ως ενός ολιστικού χώρου εργασίας που υποστηρίζει τις καθημερινές ανάγκες των επιστημόνων είναι εξίσου σημαντικός με τον σχεδιασμό ενός εργαστηρίου με υποδομή που υποστηρίζει προηγμένη τεχνολογία. Η Marilee Lloyd, ανώτερη αρχιτέκτονας εργαστηρίου στο HED, παραχώρησε πρόσφατα μια συνέντευξη στο Labcompare για να συζητήσει αυτό που αποκαλεί νέο Επιστημονικό Χώρο Εργασίας, ένα πλαίσιο σχεδιασμού εργαστηρίου που εστιάζει στην ενίσχυση της συνεργασίας και στη δημιουργία ενός χώρου όπου οι επιστήμονες αγαπούν να εργάζονται.
Ο επιστημονικός χώρος εργασίας είναι συνεργατικός
Η μεγάλη επιστημονική καινοτομία θα ήταν σχεδόν αδύνατη χωρίς πολλά άτομα και ομάδες να συνεργάζονται για έναν κοινό στόχο, ο καθένας από τους οποίους θα προσφέρει τις δικές του ιδέες, την εμπειρογνωμοσύνη και τους πόρους του. Ωστόσο, οι ειδικοί χώροι εργαστηρίων συχνά θεωρούνται απομονωμένοι και ξεχωρισμένοι από την υπόλοιπη εγκατάσταση, εν μέρει λόγω της ανάγκης να φιλοξενούν εξαιρετικά ευαίσθητα πειράματα. Ενώ οι χώροι ενός εργαστηρίου μπορεί να είναι απομονωμένοι από φυσική άποψη, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι αποκλεισμένοι από τη συνεργασία, και η θεώρηση των εργαστηρίων, των γραφείων και άλλων χώρων συνεργασίας ως ενσωματωμένων τμημάτων του ίδιου συνόλου μπορεί να συμβάλει σημαντικά στο άνοιγμα της επικοινωνίας και της ανταλλαγής ιδεών. Ένα απλό παράδειγμα του πώς αυτή η ιδέα μπορεί να εφαρμοστεί στον σχεδιασμό εργαστηρίων είναι η ενσωμάτωση γυάλινων συνδέσεων μεταξύ εργαστηρίου και χώρων εργασίας, η οποία προσφέρει μεγαλύτερη ορατότητα και αντιστοιχία μεταξύ των δύο περιοχών.
«Σκεφτόμαστε πράγματα όπως το να επιτρέψουμε χώρο για συνεργασία, ακόμα κι αν βρίσκεται μέσα στον χώρο του εργαστηρίου, παρέχοντας έναν μικρό χώρο που επιτρέπει την εγγραφή κάποιου πίνακα ή ενός κομματιού γυαλιού μεταξύ του χώρου εργασίας και του χώρου του εργαστηρίου και επιτρέπει αυτή τη δυνατότητα συντονισμού και επικοινωνίας», δήλωσε ο Lloyd.
Εκτός από την ενσωμάτωση στοιχείων συνεργασίας εντός και μεταξύ του εργαστηριακού χώρου, η ενίσχυση του συντονισμού των ομάδων βασίζεται επίσης στην τοποθέτηση των χώρων συνεργασίας σε κεντρικό σημείο, όπου είναι εύκολα προσβάσιμοι σε όλους, και στην ομαδοποίηση των χώρων εργασίας με τρόπο που παρέχει άφθονες ευκαιρίες αλληλεπίδρασης στους συναδέλφους. Μέρος αυτού περιλαμβάνει την ανάλυση δεδομένων σχετικά με τις συνδέσεις του προσωπικού εντός του οργανισμού.
«[Είναι] το να γνωρίζουμε ποιοι στα ερευνητικά τμήματα πρέπει να βρίσκονται δίπλα-δίπλα, έτσι ώστε οι πληροφορίες και οι ροές εργασίας να βελτιστοποιούνται», εξήγησε ο Lloyd. «Πριν από αρκετά χρόνια, υπήρξε μια μεγάλη ώθηση για τη χαρτογράφηση των κοινωνικών δικτύων, και αυτό είναι η κατανόηση του ποιος είναι συνδεδεμένος και χρειάζεται πληροφορίες από ποιον σε μια συγκεκριμένη εταιρεία. Έτσι, αρχίζετε να κάνετε συνδέσεις μεταξύ του πώς αλληλεπιδρούν αυτοί οι άνθρωποι, πόσες αλληλεπιδράσεις έχουν ανά εβδομάδα, ανά μήνα, ανά έτος. Παίρνετε μια ιδέα για το ποιο τμήμα ή ερευνητική ομάδα πρέπει να βρίσκεται δίπλα σε ποιον για να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα».
Ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο έχει εφαρμοστεί αυτό το πλαίσιο από το HED είναι στο Κέντρο Ολοκληρωμένης Βιοεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Wayne State, όπου περίπου το 20% της καθαρής επιφάνειας του κέντρου περιλαμβάνει χώρους συνεργασίας, συνεδρίων και lounge.1 Το έργο έδωσε έμφαση στη διεπιστημονική εμπλοκή με έναν κεντρικό χώρο επικοινωνίας, χώρους εργασίας ομαδοποιημένους ανά «θέμα» και χρήση γυάλινων τοίχων για την αύξηση των οπτικών συνδέσεων μεταξύ των τμημάτων.2 Ένα άλλο παράδειγμα είναι το Κέντρο Καινοτομίας Χημικών Wacker & Περιφερειακό Κεντρικό Γραφείο, όπου η χρήση διαφανούς γυαλιού και μεγάλων συνεχόμενων πλακών δαπέδου τόσο για ανοιχτό χώρο γραφείου όσο και για εργαστήριο προωθεί έναν «εξωστρεφή σχεδιασμό» που προσφέρει ευελιξία και ευκαιρία συνεργασίας.
Ο επιστημονικός χώρος εργασίας είναι ευέλικτος
Η επιστήμη είναι δυναμική και οι ανάγκες των εργαστηρίων εξελίσσονται συνεχώς με βελτιωμένες μεθόδους, νέες τεχνολογίες και ανάπτυξη εντός των οργανισμών. Η ευελιξία ενσωμάτωσης αλλαγών τόσο μακροπρόθεσμα όσο και από την ημέρα στην ημέρα είναι μια σημαντική ποιότητα στο σχεδιασμό εργαστηρίων και ένα βασικό συστατικό του σύγχρονου επιστημονικού χώρου εργασίας.
Κατά τον σχεδιασμό της ανάπτυξης, τα εργαστήρια δεν θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη μόνο τα τετραγωνικά μέτρα που απαιτούνται για την προσθήκη νέων τεμαχίων εξοπλισμού, αλλά και το κατά πόσον οι ροές εργασίας και οι διαδρομές είναι βελτιστοποιημένες, ώστε οι νέες εγκαταστάσεις να μην προκαλούν αναστάτωση. Η συμπερίληψη πιο κινητών, ρυθμιζόμενων και αρθρωτών εξαρτημάτων προσθέτει επίσης ένα μέτρο ευκολίας και επιτρέπει την πιο ομαλή ενσωμάτωση νέων έργων και στοιχείων.
«Χρησιμοποιούνται ευέλικτα και προσαρμόσιμα συστήματα, ώστε να μπορούν, σε κάποιο βαθμό, να τροποποιούν το περιβάλλον τους ώστε να ταιριάζει στις ανάγκες τους», δήλωσε ο Lloyd. «Μπορούν να αλλάζουν το ύψος του πάγκου εργασίας. Χρησιμοποιούμε συχνά κινητά ντουλάπια, ώστε να μπορούν να μετακινούν το ντουλάπι ώστε να είναι αυτό που θέλουν. Μπορούν να προσαρμόζουν το ύψος των ραφιών για να φιλοξενήσουν ένα νέο κομμάτι εξοπλισμού».
Ο επιστημονικός χώρος εργασίας είναι ένας ευχάριστος χώρος εργασίας
Το ανθρώπινο στοιχείο του σχεδιασμού εργαστηρίων δεν πρέπει να παραβλέπεται και ο Επιστημονικός Χώρος Εργασίας μπορεί να θεωρηθεί ως εμπειρία και όχι ως τοποθεσία ή κτίριο. Το περιβάλλον στο οποίο εργάζονται οι επιστήμονες για ώρες κάθε φορά μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στην ευημερία και την παραγωγικότητά τους. Όπου είναι δυνατόν, στοιχεία όπως το φως της ημέρας και η θέα μπορούν να προωθήσουν ένα πιο υγιές και ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον.
«Λαμβάνουμε πολύ υπόψη πράγματα όπως τα βιοφιλικά στοιχεία για να βεβαιωθούμε ότι υπάρχει μια σύνδεση, αν μπορούμε να τη διαχειριστούμε καθόλου, με το εξωτερικό περιβάλλον, ώστε κάποιος να μπορεί να δει, ακόμα κι αν βρίσκεται στο εργαστήριο, να δει δέντρα, να δει τον ουρανό», είπε ο Lloyd. «Αυτό είναι ένα από αυτά τα πολύ σημαντικά πράγματα που συχνά, σε επιστημονικά περιβάλλοντα, δεν το σκέφτεσαι απαραίτητα».
Μια άλλη παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι οι παροχές, όπως οι χώροι για φαγητό, άσκηση και ντους κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων. Η βελτίωση της ποιότητας της εμπειρίας στον χώρο εργασίας δεν περιορίζεται μόνο στην άνεση και τον χρόνο διακοπής - στον σχεδιασμό του εργαστηρίου μπορούν επίσης να ληφθούν υπόψη πτυχές που βοηθούν το προσωπικό να κάνει καλύτερα τη δουλειά του. Εκτός από τη συνεργασία και την ευελιξία, η ψηφιακή συνδεσιμότητα και οι δυνατότητες απομακρυσμένης πρόσβασης μπορούν να υποστηρίξουν δραστηριότητες που κυμαίνονται από την ανάλυση δεδομένων έως την παρακολούθηση ζώων και την επικοινωνία με τα μέλη της ομάδας. Μια συζήτηση με τα μέλη του προσωπικού σχετικά με το τι χρειάζονται για να βελτιώσουν την καθημερινή τους εμπειρία μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός ολιστικού χώρου εργασίας που υποστηρίζει πραγματικά τους εργαζομένους του.
«Είναι μια συζήτηση σχετικά με το τι είναι κρίσιμο για αυτούς. Ποια είναι η κρίσιμη πορεία τους; Σε τι αφιερώνουν τον περισσότερο χρόνο τους; Ποια είναι αυτά τα πράγματα που τους απογοητεύουν;» είπε ο Λόιντ.
Ώρα δημοσίευσης: 24 Μαΐου 2022