وقتی حجمهای پیپتینگ از 0.2 تا 5 میکرولیتر باشد، دقت و صحت پیپتینگ از اهمیت بالایی برخوردار است، یک تکنیک پیپتینگ خوب ضروری است زیرا اشتباهات در جابجایی با حجمهای کم آشکارتر است.
از آنجایی که تمرکز بیشتری بر کاهش معرفها و هزینهها قرار گرفته است، حجمهای کوچکتر تقاضای زیادی دارند، مثلاً برای تهیه PCR Mastermix یا واکنشهای آنزیمی. اما پیپت کردن حجمهای کوچک از 0.2 تا 5 میکرولیتر چالشهای جدیدی را برای دقت و صحت پیپت کردن ایجاد میکند. نکات زیر ضروری هستند:
- اندازه پیپت و نوک: همیشه پیپتی را انتخاب کنید که کمترین حجم اسمی ممکن و کوچکترین نوک را داشته باشد تا بالشتک هوا تا حد امکان کوچک بماند. مثلاً هنگام پیپت کردن ۱ میکرولیتر، به جای پیپت ۱ تا ۱۰ میکرولیتر، یک پیپت ۰.۲۵ تا ۲.۵ میکرولیتری و نوک متناسب با آن انتخاب کنید.
- کالیبراسیون و نگهداری: ضروری است که پیپتهای شما به درستی کالیبره و نگهداری شوند. تنظیمات کوچک و قطعات شکسته روی پیپت منجر به افزایش شدید مقادیر خطای سیستماتیک و تصادفی میشود. کالیبراسیون طبق استاندارد ISO 8655 باید سالی یک بار انجام شود.
- پیپتهای جابجایی مثبت: بررسی کنید که آیا در آزمایشگاه خود پیپت جابجایی مثبت با محدوده حجمی کم دارید یا خیر. به طور کلی، استفاده از این نوع پیپت منجر به نتیجه پیپتینگ بهتری از نظر دقت و صحت نسبت به پیپتهای کلاسیک با بالشتک هوا میشود.
- سعی کنید از حجمهای بزرگتری استفاده کنید: میتوانید نمونه خود را رقیق کنید تا حجمهای بزرگتری را با همان مقدار در واکنش نهایی با پیپت آزمایش کنید. این میتواند خطاهای پیپت را با حجمهای بسیار کم نمونه کاهش دهد.
علاوه بر یک ابزار خوب، محقق باید تکنیک بسیار خوبی برای کار با پیپت داشته باشد. به مراحل زیر توجه ویژه داشته باشید:
- اتصال نوک: پیپت را روی نوک گیر ندهید زیرا این کار ممکن است به انتهای ظریف نوک آسیب برساند، باعث تغییر مسیر پرتو مایع یا آسیب به دهانه شود. هنگام اتصال نوک، فقط فشار کمی وارد کنید و از پیپتی با مخروط نوک فنری استفاده کنید.
- نگه داشتن پیپت: هنگام انتظار برای سانتریفیوژ، سیکلر و غیره، پیپت را در دست خود نگه ندارید. داخل پیپت گرم میشود و باعث انبساط بالشتک هوا میشود که منجر به انحراف از حجم تعیین شده هنگام پیپتینگ میشود.
- پیش مرطوبسازی: مرطوبسازی هوای داخل نوک و پیپت، نوک را برای نمونه آماده میکند و از تبخیر هنگام مکش حجم انتقالی جلوگیری میکند.
- آسپیراسیون عمودی: این امر هنگام کار با حجمهای کم بسیار مهم است تا از اثر مویرگی که هنگام نگه داشتن پیپت به صورت زاویهدار رخ میدهد، جلوگیری شود.
- عمق غوطهوری: نوک پیپت را تا حد امکان کمتر فرو ببرید تا از ورود مایع به داخل نوک به دلیل اثر مویینگی جلوگیری شود. قاعده کلی: هرچه نوک و حجم آن کوچکتر باشد، عمق غوطهوری کمتر است. هنگام پیپت کردن حجمهای کم، حداکثر ۲ میلیمتر را توصیه میکنیم.
- توزیع در زاویه ۴۵ درجه: جریان بهینه مایع هنگام نگه داشتن پیپت در زاویه ۴۵ درجه تضمین میشود.
- تماس با دیواره رگ یا سطح مایع: حجمهای کم فقط زمانی میتوانند به درستی پخش شوند که نوک آن به دیواره رگ چسبیده باشد یا در مایع غوطهور شده باشد. حتی آخرین قطره از نوک نیز میتواند به طور دقیق پخش شود.
- دمیدن هوا: پس از ریختن حجم کم، دمیدن هوا الزامی است تا حتی آخرین قطره مایع موجود در نوک نیز خارج شود. دمیدن هوا همچنین باید در مقابل دیواره ظرف انجام شود. هنگام انجام دمیدن هوا در سطح مایع، مراقب باشید که حبابهای هوا وارد نمونه نشوند.
زمان ارسال: ۱۸ فوریه ۲۰۲۱