Specjaliści laboratoryjni potrafią spędzać wiele godzin dziennie, trzymając mikropipetę, a poprawa wydajności pipetowania i zapewnienie wiarygodnych wyników często stanowi wyzwanie. Wybór właściwej mikropipety do konkretnego zastosowania jest kluczem do sukcesu w pracy laboratoryjnej. Nie tylko zapewnia ona prawidłowe przeprowadzenie eksperymentu, ale również zwiększa wydajność. Zrozumienie potrzeb związanych z procesem pipetowania umożliwia użytkownikom wybór dokładnych i powtarzalnych pipet, ale istnieje wiele innych czynników, które należy wziąć pod uwagę, aby poprawić wyniki pipetowania i zagwarantować powodzenie eksperymentów.
Ogólnie rzecz biorąc, ciecze można podzielić na trzy główne kategorie: wodne, lepkie i lotne. Większość cieczy jest na bazie wody, co sprawia, że pipety z wyporem powietrza są dla wielu osób pierwszym wyborem. Podczas gdy większość cieczy dobrze współpracuje z tym typem pipety, pipety objętościowe należy wybierać, gdy pracuje się z cieczami bardzo lepkimi lub lotnymi. Różnice między tymi typami pipet pokazano na rysunku 1. Ważne jest również, aby używać prawidłowej techniki pipetowania – niezależnie od rodzaju cieczy – aby uzyskać doskonałe rezultaty.
Dwa najważniejsze parametry wpływające na wyniki pipetowania to dokładność i precyzja (rysunek 2). Aby osiągnąć maksymalną dokładność, precyzję i niezawodność pipetowania, należy pamiętać o kilku kryteriach. Zasadniczo użytkownik powinien zawsze wybierać najmniejszą pipetę, która może obsłużyć żądaną objętość transferu. Jest to ważne, ponieważ dokładność maleje, gdy ustawiona objętość zbliża się do minimalnej objętości pipety. Na przykład, jeśli dozujesz 50 µl za pomocą pipety 5000 µl, wyniki mogą być słabe. Lepsze wyniki można uzyskać za pomocą pipet 300 µl, podczas gdy pipety 50 µl zapewniają najlepsze wyniki. Ponadto objętość ustawiona na tradycyjnych pipetach ręcznych może ulec zmianie podczas pipetowania z powodu przypadkowego obrotu tłoka. Dlatego niektórzy producenci pipet opracowali blokujące konstrukcje regulacji objętości, aby zapobiec przypadkowym zmianom podczas pipetowania, co jeszcze bardziej zapewnia dokładność. Kalibracja to kolejny ważny aspekt, który pomaga zagwarantować niezawodne wyniki, pokazując dokładność i precyzję pipety. Ten proces powinien być łatwy dla użytkownik; na przykład niektóre pipety elektroniczne mogą ustawiać przypomnienia o kalibracji lub zapisywać historię kalibracji. Nie chodzi tu tylko o pipety. Jeśli końcówka pipety poluzuje się, zacznie przeciekać lub odpadnie, może to spowodować wiele problemów. Ten powszechny problem w laboratorium jest często spowodowany stosowaniem uniwersalnych końcówek pipet, które często wymagają „stukania”. Proces ten rozciąga krawędź końcówki pipety i może spowodować przeciekanie lub jej nieprawidłowe położenie, a nawet całkowite odpadnięcie końcówki od pipety. Wybór wysokiej jakości mikropipety zaprojektowanej ze specjalnymi końcówkami zapewnia bezpieczniejsze połączenie, zapewniając wyższy poziom niezawodności i lepsze wyniki. Ponadto coś tak prostego jak kodowanie pipet i końcówek kolorami może również pomóc użytkownikom upewnić się, że wybrano właściwe końcówki do ich pipet.
W środowisku o dużej przepustowości ważne jest, aby być tak wydajnym, jak to możliwe, przy jednoczesnym zachowaniu niezawodności i spójności procesu pipetowania. Istnieje wiele sposobów na poprawę wydajności pipetowania, w tym stosowanie pipet wielokanałowych i/lub elektronicznych. Te wszechstronne urządzenia często oferują kilka różnych trybów pipetowania — takich jak pipetowanie odwrotne, dozowanie zmienne, programowane rozcieńczenia seryjne i inne — w celu uproszczenia procesu. Na przykład procedury takie jak wielokrotne dozowanie są idealne do dozowania wielu alikwot o tej samej objętości bez ponownego napełniania końcówki. Używanie pipet jednokanałowych do przenoszenia próbek między różnymi formatami sprzętu laboratoryjnego może szybko stać się bardzo żmudne i podatne na błędy. Pipety wielokanałowe umożliwiają przenoszenie wielu próbek jednocześnie w mgnieniu oka. Nie tylko zwiększa to wydajność, ale także pomaga zapobiegać błędom pipetowania i urazom spowodowanym powtarzalnym obciążeniem (RSI). Niektóre pipety mają nawet możliwość zmiany odstępu między końcówkami podczas pipetowania, co umożliwia równoległe przenoszenie wielu próbek między różnymi rozmiarami i formatami sprzętu laboratoryjnego, oszczędzając godziny czasu (rysunek 3).
Pracownicy laboratorium zazwyczaj spędzają kilka godzin dziennie na pipetowaniu. Może to powodować dyskomfort, a w poważniejszych przypadkach nawet urazy dłoni lub ramienia. Najlepszą radą, aby uniknąć tych potencjalnych zagrożeń, jest skrócenie czasu trzymania pipety do jak najkrótszego czasu. Ponadto użytkownicy powinni wybrać lekką i dobrze wyważoną mikropipetę z masą w środku dla lepszej stabilności. Pipeta powinna wygodnie leżeć w dłoniach użytkowników lewo- i praworęcznych, mieć dobry uchwyt i umożliwiać regulację objętości tak wygodnie i szybko, jak to możliwe, aby uniknąć niepotrzebnych ruchów. Ważne są również końcówki, ponieważ zakładanie i wysuwanie końcówek często wymaga większej siły niż pipetowanie, a ponadto istnieje potencjalne ryzyko obrażeń, szczególnie w środowiskach o dużej przepustowości. Końcówki pipet powinny zatrzaskiwać się na miejscu przy minimalnej sile, zapewniać bezpieczne połączenie i być równie łatwe do wysuwania.
Wybierając właściwą mikropipetę do danego zastosowania, ważne jest, aby wziąć pod uwagę każdy aspekt swojego przepływu pracy. Biorąc pod uwagę pipetę, jej cechy, rodzaj i objętość pipetowanej cieczy oraz zastosowane końcówki, naukowcy mogą zagwarantować dokładne, precyzyjne i wiarygodne wyniki, jednocześnie utrzymując wydajność i minimalizując ryzyko obrażeń.
W tym wydaniu odzysk podstawowych analitów jest oceniany metodą HPLC-MS przy użyciu mieszanych płytek SPE z silną wymianą kationów. Korzyści z SEC-MALLS w zastosowaniach biofarmaceutycznych…
International Labmate Limited Oak Court Business Centre Sandridge Park, Porters Wood St Albans Hertfordshire AL3 6PH Wielka Brytania
Czas publikacji: 10-06-2022